Hét debat rond wonen
4 vragen
De publieke campagne GRONDstof tot nadenken, is een online en fysiek debat waarbij burgers konden reageren op vier vragen:
- hoe stoppen we de stijgende woningprijzen?
- Hoe blijft wonen een basisrecht?
- Kan anders wonen de oplossing zijn voor eenzaamheid?
- Wat is jouw kijk op grondbezit?
- hoe stoppen we de stijgende woningprijzen?
- Hoe blijft wonen een basisrecht?
- Kan anders wonen de oplossing zijn voor eenzaamheid?
- Wat is jouw kijk op grondbezit?
4 pijnpunten
Het debat bracht geen simpele oplossingen, wél een waaier aan inzichten én alternatieven. Het volledige debat valt nog steeds na te lezen op deze site; maak dus vooral je eigen lezing van wat de deelnemers gepost hebben. Als organisatoren hebben wij alvast onze eigen analyse gemaakt die we hier presenteren.
De gesprekken en discussies onthulden in onze ogen vier fundamentele pijnpunten:
De woningprijzen blijven stijgen.
Door speculatie, traag vergunningenbeleid en schaarste aan grond. Zekerheid en financiële winst gaan vandaag boven betaalbaarheid. Wie niet mee kan, valt uit de boot.
Vastgoed is/wordt steeds meer een beleggingsproduct.
Laat je grond jaren liggen en je wordt rijk zonder meer. Zelfs leegstand en verkrotte woningen brengen op omwille van de grondprijs. Institutionele beleggers kopen massaal op. Huurders investeren via hun pensioen in het vastgoed dat hen verdringt.
We wonen steeds meer alleen.
Individualisering, vergrijzing en isolement nemen toe. Veel mensen missen nabijheid, burenhulp of meer verbondenheid in de buurt. Laat ons wat meer delen en collectief oplossen, mits behoud van privacy.
Grond als privaat bezit wordt in vraag gesteld.
Waarom mag iets dat van iedereen zou moeten zijn, zoals lucht of zee, niet ook gelden voor grond? Individueel eigendom staat steeds vaker haaks op zorg, gemeenschap en duurzaamheid, stellen heel wat deelnemers van de campagne.
De gesprekken en discussies onthulden in onze ogen vier fundamentele pijnpunten:
De woningprijzen blijven stijgen.
Door speculatie, traag vergunningenbeleid en schaarste aan grond. Zekerheid en financiële winst gaan vandaag boven betaalbaarheid. Wie niet mee kan, valt uit de boot.
Vastgoed is/wordt steeds meer een beleggingsproduct.
Laat je grond jaren liggen en je wordt rijk zonder meer. Zelfs leegstand en verkrotte woningen brengen op omwille van de grondprijs. Institutionele beleggers kopen massaal op. Huurders investeren via hun pensioen in het vastgoed dat hen verdringt.
We wonen steeds meer alleen.
Individualisering, vergrijzing en isolement nemen toe. Veel mensen missen nabijheid, burenhulp of meer verbondenheid in de buurt. Laat ons wat meer delen en collectief oplossen, mits behoud van privacy.
Grond als privaat bezit wordt in vraag gesteld.
Waarom mag iets dat van iedereen zou moeten zijn, zoals lucht of zee, niet ook gelden voor grond? Individueel eigendom staat steeds vaker haaks op zorg, gemeenschap en duurzaamheid, stellen heel wat deelnemers van de campagne.
En nu?
De nood aan een nieuw woonsysteem is immens. Van twintigers tot grootouders, huurders en kopers, mensen uit steden en dorpen, iedereen voelt het: de woningmarkt is vastgelopen. Betaalbaarheid glipt weg. Een eigen woning is voor velen een onhaalbare droom. Wonen is een basisrecht, maar toch wordt het steeds meer een investeringsproduct. En in die race om financiële meerwaarde, wordt de grond onder onze voeten verhandeld alsof ze los staat van wat we nodig hebben, van wie we zijn — en van de generaties na ons.
Tijd voor systeemverandering.
Community Land Trust, wooncoöperaties, cohousen en huisdelen worden genoemd als realistische én urgente antwoorden. Grond uit de markt halen en in publiek collectief beheer van de gemeenschap brengen. Samen (ver)bouwen, samen wonen en gedeeld wonen fiscaal aantrekkelijk maken. Inzetten op erfpacht en opstal i.p.v. klassiek bezit. Sociale woningbouw drastisch uitbreiden. Collectieve woonprojecten ondersteunen met regels, ruimte en middelen.
Het gaat niet enkel om wonen, maar om een ander idee van zekerheid, veiligheid, gemeenschap en toekomst.
Tijd voor systeemverandering.
Community Land Trust, wooncoöperaties, cohousen en huisdelen worden genoemd als realistische én urgente antwoorden. Grond uit de markt halen en in publiek collectief beheer van de gemeenschap brengen. Samen (ver)bouwen, samen wonen en gedeeld wonen fiscaal aantrekkelijk maken. Inzetten op erfpacht en opstal i.p.v. klassiek bezit. Sociale woningbouw drastisch uitbreiden. Collectieve woonprojecten ondersteunen met regels, ruimte en middelen.
Het gaat niet enkel om wonen, maar om een ander idee van zekerheid, veiligheid, gemeenschap en toekomst.
Een oproep tot beleid én burgerzin
De campagne roept op tot politieke moed: durf keuzes maken die de marktlogica doorbreken en biedt de ruimte aan initiatieven die buiten de lijnen (mogen) kleuren: je leert zoveel uit die dynamiek en nieuw partnerschap. Maar ze spreekt ook de burger aan: investeer samen in alternatieve woonmodellen, ondersteun collectieve initiatieven, deel ruimte en verhalen.
De campagne roept op tot politieke moed: durf keuzes maken die de marktlogica doorbreken en biedt de ruimte aan initiatieven die buiten de lijnen (mogen) kleuren: je leert zoveel uit die dynamiek en nieuw partnerschap. Maar ze spreekt ook de burger aan: investeer samen in alternatieve woonmodellen, ondersteun collectieve initiatieven, deel ruimte en verhalen.